Zoals beloofd is er weer nieuwe informatie over de geschiedenis van Vogue covers. Bereid je voor op weer drie nieuwe dynamische jaren in de wereld van Vogue!
Wat je goed in je achterhoofd moet houden is dat de jaren 1915-1917 het midden van de Eerste Wereldoorlog waren. Soms werd er in Vogue een schakel gelegd naar deze oorlog, maar nog vaker werd er gedaan alsof er niets aan de hand was. Parijs, de hoofdstad van de mode, was nog niet gevallen dus waarom niet gewoon doorgaan? Parijs is trouwens al sinds de 17e eeuw de hoofdstad van de mode. Dit komt door Lodewijk XIV, die in zijn kasteel in Versailles als de Karl Lagerfield van nu is.
De Britse editie kwam tot stand doordat producten die niet broodnodig waren niet meer verscheept werden. Een tijd lang liepen de Amerikaanse en de Britse Vogue gelijk aan elkaar. Bijna alle covers werden gedeeld. Minpunt was de allereerste cover van de Britse editie door Helen Thurlow, met veel grijstinten. Dit was een kleine teleurstelling voor de lezeressen, misschien iets te weinig kleur naar hun zin.De Amerikaanse cover schitterde vooral door Helen Dryden met haar mooie jonge vrouwen in jurken en Steinmetz met zijn parasols en hoeden tegen een blauwe hemel.
1916 was echter het jaar dat Steinmetz zijn laatste cover maakte. Frank Leyendecker verliet in 1917 het toneel, voor hen in de plaats kwamen Rita Senger en Alice Little.
Laat in de jaren '17 kwamen twee opvallende creaties van Lepape op de cover te staan. Lepape was de een van de meest bekende mode illustrator van die tijd. Een daarvan was een vrouw die een ijsbeer doodt.
Er is weer veel gebeurd in drie jaar tijd. Hopelijk heb je weer genoten van Goede covers, Slechte covers! Volgende keer meer.
Van onder naar boven:
Steinmetz (Christmas number 1916), George Plank (1917), de vrouw die een ijsbeer doodt door Lepape (1917)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten