woensdag 9 november 2011

Hoe één man miljoenen vrouwen achter zich kreeg

Hoe begon het met Vogue?

Al  ver voordat wij geboren waren en zelfs jaren voordat onze oma’s de wereld bewandelden bestond Vogue. Wat begon als een blad voor de elite van New York, is vandaag de dag een massamagazine over mode, met als doelgroep vrouwen over de hele wereld. Hoe heeft Vogue uit kunnen groeien tot zo’n invloedrijk tijdschrift? En wie was de persoon die Vogue van koers deed veranderen in 1909? Ben je al nieuwsgierig geworden? Lees dan snel verder!

1892 is het jaar waarin de Amerikaanse zakenman Arthur Baldwin Turnure (1857-1906), het idee kreeg om wekelijks een tijdschrift uit te geven voor de elite van New York. Hij zocht een aantal rijke investeerders bij elkaar en begon met het uitgeven van Vogue. Die rijke investeerders zouden hem een groter aanzien geven dan schrijvers met talent die geen geld hadden, zo redeneerde Turnure. Allereerst werd in het blad  verteld over de belangrijke evenementen die in New York plaatsvonden, waarbij de hoogste klasse natuurlijk aanwezig was.  Ook sport voor mannen en manieren om met je bediende om te gaan, werden in Turnure’s gazette behandeld. Vogue werd een populair blad onder de elite.

Nadat Turnure was overleden in 1909, werd zijn tot dan toe kleine magazine gekocht door Condé Nast (1873-1940), ook een Amerikaanse zakenman. Voordat Nast aan het hoofd stond van Vogue, was reclame een totaal onbelangrijk onderdeel. Hierdoor was het moeilijk om het blad te financieren. Nast legde de nadruk meer op adverteren en zo werd de financiering van het blad een minder groot probleem. Het probleem sloeg zelfs om in een groot succes, want door een samenwerking met een in die tijd groot reclamebedrijf steeg de oplage van het blad, en daarmee Nast’s salaris, naar ongekende hoogte. De nadruk in het tijdschrift werd vanaf dat moment verschoven van high society naar mode. Daardoor werd de doelgoep ook ineens anders: niet mannen én vrouwen, maar alleen vrouwen lazen Vogue.
Condé Nast bedacht dat de covers van Vogue ontworpen moesten worden door getalenteerde fotografen en kunstenaars, zo ontstonden dus de artistieke Vogue covers van de jaren ’20 en ’30.
Deze covers weerspiegelen de artistieke trends die op dat moment heersten.
Van Condé Nast kwam ook het idee voor ‘Vogue patterns’. Vogue werd steeds meer gelezen door vrouwen van lagere sociale klassen die beduidend minder geld te besteden hadden dan hun tijdgenoten uit de elite. Van de kleding die in Vogue verscheen liet Nast patronen maken, die patronen voegde hij toe aan zijn tijdschrift. Zo werd de couture van die tijd ook bereikbaar voor de ‘gewone’ vrouw: zij maakte de kleding  gewoon achter haar eigen naaimachine.

In de jaren ’20 en ’30 besloot Nast om het succes van Vogue uit te breiden naar het buitenland. Vanaf 1916 verscheen het blad in Engeland en Frankrijk. Deze bladen waren geen kopieen van de Amerikaanse Vogue, maar hele nieuwe tijdschriften met een eigen redactie. Toen Nast zijn blad had verspreid naar het buitenland, was zijn honger naar uitbreiding nog niet gestild. Daarom begon hij ook met het uitgeven van andere tijdschriften. Ondanks het feit dat Condé Nast overleed in 1942, bestaat zijn bedrijf nog steeds. De meesten zullen zijn onderneming kennen als uitgever van  bijvoorbeeld Glamour en W.

Vogue bestaat dus al langer dan je waarschijnlijk ooit had kunnen bedenken. Onze oma’s lazen Vogue, onze moeders lazen Vogue en nu zijn wij de nieuwe fans. De oprichting van het blad was in 1892 een groot spektakel, terwijl nu elke maand wel een nieuw tijdschrift wordt gemaakt. De steeds groter wordende oplage, maar ook het marketingtalent van Condé Nast hebben ons verbaasd. Droge feiten denk je nu? Toch vinden wij het heel interessant om te lezen hoe Vogue, ons grote modevoorbeeld, geboren is.







Laat hieronder een reactie achter! We zijn namelijk heel benieuwd wat je van ons allereerste echte artikel vindt en natuurlijk willen we ook graag weten wat JIJ van Vogue vindt.















De foto helemaal bovenaan is de allereerste cover van Vogue toen die in 1892 verscheen. De cover met de paarse kleuren is een cover uit de jaren '30 en de cover links is een van de jaren '20 covers.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten