Wijde pijpen en Kermit de kikker t-shirts

Na de eighties belanden we in de jaren ’90, de tijd dat wij Lifestylenerds nog mini nerdjes waren.



wijde pijpen bij het merk All Saints



Als we terugkijken naar foto’s van toen we klein waren, zien we nogal wat verschillen met hoe we er nu uitzien. (En dan hebben we het niet over het feit dat we gegroeid zijn, maar over de afgrijselijke kleding die we nu gelukkig niet meer dragen.) Lees en geniet mee van de nineties.



De kleding tijdens de jaren ’90 was wijd. De broekspijpen waren niet nauwsluitend zoals nu, maar waren zo wijd dat we zelfs met twee benen tegelijkertijd in één pijp pasten. De broeken waren niet alleen wijd, maar zakten ook steeds verder naar beneden. Waar de broek tijdens de jaren '80 eerst nog de navel bedekte, kwamen in de jaren ’90 zelfs de heupbotjes boven de broekband uit.

Keira Knightley in een naveltruitje



In 2012 worden t-shirts meestal ergens onder gedragen, om je lijf warm te houden, of om een leuk accent te geven aan je outfit. In de jaren ’90 was dat wel anders. Shirts werden juist als eyecatcher van een outfit gedragen en waren bedrukt met allerlei soorten prints. Ook het hoofd van bekende mensen of stripfiguren werden veelvuldig op t-shirts gedrukt. Naarmate de tijd verstreek tijdens de jaren '90, werden de shirts steeds korter, totdat er een blote buik te zien was.



Denim, denim en nog eens denim



In de jaren ’90 werd denim geadopteerd als de nieuwste rage. Tijdens de eighties was spijkerstof ook al populair, maar tien jaar later werd daar nog een schepje bovenop gedaan. Niet alleen een broek was van spijkerstof, maar ook de bovenkleding, bijvoorbeeld een gilet of een spijkerjasje. De denimtrend is sinds de jaren ’90 nooit meer weggegaan. Nog steeds dragen we veel kleding van spijkerstof, niet alleen omdat het praktisch is, maar ook omdat het lekker zit. Kijk op een gewone doordeweekse dag maar eens rond in je klaslokaal: wedden dat meer dan de helft van je klasgenoten een spijkerbroek draagt?



Een andere, lichtelijk idiote trend van de jaren ’90 is de rok-over-broekrage. Onder een rok hoefde je niet perse een legging of een panty te dragen, een broek was juist trendy. Zo gebeurde het dus dat vrouwen een spijkerbroek droegen, met daarover een sexy rokje. Als je het ons vraagt is het maar goed dat deze trend vandaag de dag definitief uit ons straatbeeld is verdwenen.

In de jaren '90 waren de spicegirls helemaal hot. Hoewel ze nu niet meer hip zijn, is hun kledingstijl nog altijd het bekijken waard! Kijk mee naar een paar kiekjes van Victoria 'Posh spice' Beckham en haar zingende vriendinnen.



De foute trends van de jaren '90
maar weer eens benadrukt



90's trends: tshirt en spijkerjurkje



De trends die we nu hebben beschreven zijn natuurlijk niet de enige trends van de jaren negentig, maar wel degenen die er het meest uitsprongen en het leukst waren om te beschrijven. Als afsluiting van onze reis door modeland eindigen we in 2012, het jaar waarin alles mag.

Lieve modeminnaressen, bereid jullie voor op het allerlaatste artikel over trends dat snel online zal staan..



Ode aan de lippenstift

Deze rubriek heet eigenlijk ode aan de mode maar waarom alleen over kleding praten als je ook over... lippenstift kan praten!? 
Daarom schrijven wij als dagelijkse lippenstiftgebruikers ode aan de lippenstift.


Duizenden jaren geleden wilden vrouwen ook al de aandacht op hun lippen vestigen. Dit deden ze met bijvoorbeeld vermorzelde juwelen, fijngemaakte kevers en wat glans door een substantie van visschubben. Wat korter geleden (de 16e eeuw om precies te zijn) , was koningin Elizabeth I het boegbeeld voor felrode lippen en een spierwit gezicht. Lippenstift werd toen gemaakt door bijenwas en roodgekleurde grondstoffen uit planten.


1870 was het jaar van de eerste 'echte' lippenstift, genaamd 'Ne m'oubliez pas' van Guerlain (nu nog steeds een erg bekend beauty -merk, vertaald: Vergeet me niet). De lippenstift was een mix van boter en grapefruitpommade. In 1915 werd de draaihouder uitgevonden door de Amerikaan Maurice Levy. 
Toendertijd zaten er gifstoffen (zoals kwik, lood, vermiljoenen arsenicum) in de lippenstift: een gevaar voor de mannen dus! Vanaf 1924 werden deze stoffen verboden, wat een opluchting. 
In de jaren '90 kwam de eerste long-lasting lipstick op de markt (door Lip-Ink International company).


De huidige lippenstift bestaat uit: was (voor stevigheid), kleurpigmenten en verzachters (diverse soorten olie). 

Nu zijn jullie (en wij) weer helemaal up-to-date wat lippenstift betreft. Op dit moment besmeren wij onze getuite lippen dagelijks met Chanel 84, flamboyante. Vergeet niet... lippenstift kan altijd, geef je lippen de aandacht die ze verdienen. 

Hierboven zie je nog een filmpje van Chanel. Het jaartal hiervan kunnen wij jullie helaas niet geven. 

Kleurexplosie tijdens Valentijn

We zijn bijna aan het eind gekomen van onze treinreis door modeland. Vandaag maken we een tussenstop in de jaren ’80 en daarna tukken we verder naar de jaren ’90. Dit artikel dragen we op aan iedereen die vandaag geen Valentijn heeft, als een leuke afleiding en misschien als inspiratiebron voor je kledingkast.

De eighties waren over de top. Neon kleuren, schoudervullingen en knetterhoge hakken waren de normaalste zaak van de wereld. Als je terugkijkt naar oude foto’s van je moeder kom je vast ook enorm hoog geföhnde kapsels tegen, want dat was helemaal de trend.

Op dit moment komen de eighties weer terug in het modebeeld. Aan de hand van oude en nieuwe kiekjes gaan we door de trends van de jaren ’80.


 


Toen: fluo kleurtjes en rare prints



Nu: color blocking to the next level



Neon kleuren waren in de jaren ’80 helemaal hot. Fluorescerende kleuren namen het modebeeld over. Niet accessoires werden vervaardigd in felle kleurtjes, ook complete outfits werden in fluokleuren gedragen. Waar men het vroeger had over new rave, spreken we nu van color blocking. Het laten botsen van kleuren die eigenlijk totaal niet bij elkaar passen is een heuse rage geworden.

Ook de jumpsuit heeft vorig jaar zijn rentree gemaakt. Een jumpsuit is een soort fashionable overall, het bedekt namelijk én je boven- én je onderlijf. Onze moeders droegen jumpsuits tijdens de eighties, in alle soorten en maten. Het bewijsmateriaal bestaat zelfs nog en ligt waarschijnlijk bij oma op zolder. Nu dragen wij de oude, vertrouwde jumpsuit weer met plezier. Na een (onbevredigde) grote zoektocht naar de perfecte jumpsuit in 2008, hingen in 2009 de kledingrekken vol met de broekpakken.





Toen: ABBA in jumpsuits



Nu: jumpsuits op de catwalk







Schoudervullingen zaten in bijna elk kledingstuk. Het virus van de schoudervulling nestelde zich als eerst in de jasjes. De bedoeling was om de illusie te kweken dat de schouders even breed waren als de heupen. Hierdoor werd de nadruk gelegd op de taille, het zogenaamde zandloperfiguur. Na de jasjes waren ook de jurken, truien en t-shirts aan de beurt, ieder kledingstuk kreeg een schoudervullinkje.  Sommige mensen zijn (helaas) nooit gestopt met het dragen van schoudervullingen, maar pas een paar jaar geleden heeft de schoudervulling definitief zijn plek heroverd in het modebeeld.



Toen: Madonna in een colbertje met
schoudervulling



Nu: Balmain op de catwalk





Een andere trend die nu zijn comeback maakt is de polka dot. De stippeltjesprint werd in de jaren ’80 veelvuldig gedragen en heeft ook sinds 2005 weer zijn plaats gevonden in het huidige modebeeld. Een strik in het haar kan gestippeld zijn, maar ook een jurk of een paar schoenen. In principe elk kledingstuk waarop een print gedrukt kan worden, bestaat vandaag de dag ook in polka dot uitvoering.



Toen: polka dots in verschillende
kleuren en op allerlei manieren



Nu: Katy Perry met polka dots



Als laatste trend bespreken we de legging. De legging was tijdens de eighties een graag geziene gast. Onder oma-achtige truien, onder korte rokjes en in alle kleuren van de regenboog, de legging werd te pas en te onpas gedragen. Na een waanzinnige comeback een paar jaar geleden, is de populariteit van dit beenverwarmende kledingstuk nu weer aan het afnemen. Misschien is het het feit dat de legging niet erg flatteus staat of misschien heeft Anna Wintour weer eens opnieuw een lijstje gemaakt van wat wel en niet 'in' is, we’ll never know.



Toen: zwarten kanten leggings
in Cosmopolitan



Nu: voor een feestje of
voor waaghalzen...



Wij hebben onze dosis fashion wel weer gehad voor vandaag. De volgende keer stoppen we bij het laatste station: we bekijken de nineties en het huidige modebeeld, waarin alles geoorloofd is.

Dag lieve modeminnaressen!

Ode aan de BH

We moeten er niet aan denken dat we zonder bh door het leven moeten. Niet alleen omdat we die ondersteuning nodig hebben (laten we het zo zeggen: dat verschilt per persoon), maar ook misschien omdat we het willen laten lijken dat we een maatje meer hebben.

Elk kledingstuk kent zo zijn eigen geschiedenis, net als de bh.

De bh is een vrij nieuw keldingstuk, voor het eerst ontworpen in 1907. Dit keer was de uitvinder niet een mannelijke grijsaard maar een vrouw, Mary Phelps Jacob (20 april 1891, ze had een bevoorrechte jeugd en trouwde twee keer). Zij maakte van doeken en wat lint de eerste bh. Rond 1913 vroeg ze er patent op aan en verkocht ze het aan Warner Brothers Corset Company.

Warner Brothers Corset Company verdiende miljoenen dollars aan de bh. Rond 1923 werd het cupmatensysteem bedacht.

Sinds Madonna op het podium schitterde in een puntbeha van Jean Paul Gaultier is de bh zelfs niet meer uit de kledingkast weg te denken.
Vogue besteedt weinig aandacht aan de bh, het wordt niet geschroomd ze boven kledingstukken uit te laten komen maar wordt niet apart geshowd in shoots. 

Na al die stoffige bh's verdienen jullie wel wat trends van nu.

We houden ons beperkt tot twee voorbeelden want er is niets zo verschillend als een smaak van een vrouw wat bh's betreft!

Voor de echte discolovers



Voguecover uit de seventies



Lieve modeminnaressen, ook vandaag zullen we jullie helpen aan jullie ADH vitamine M (aanbevolen dagelijkse hoeveelheid mode) Lees, geniet en voor straks: slaap lekker.

Tijdens de jaren ’70 werd het modebeeld nog gevarieerder dan in de jaren ’60. Het was voorbij met de minimode, het gevaar om elk moment een blaasontsteking op te lopen was dus geweken. In de loop van de jaren ’70 ontstonden een aantal nieuwe trends, maar ook een paar hele nieuwe stromingen. Vandaag doen we het een keer anders: we gaan natuurlijk een verhaal vertellen, maar we illustreren onze woorden met lekker veel foto’s.



Nieuwe trends:



Felle kleuren en een broek



Meisjes met broeken





 * Broeken waren helemaal ingeburgerd en mochten in alle soorten en lengten gedragen worden.



*     Denim werd verwerkt in steeds meer kleding. Jasjes, broeken en giletjes, alles werd gemaakt van spijkerstof. De tuinbroek, een afleiding van de overall (die voor het werk bedoeld was), werd een trend. Ook nu is denim weer populair, het merk Gstar bijvoorbeeld verkoopt waanzinnig. Ter vergelijking: een advertentie van Jordache (toen een bekend denimmerk) in de jaren ’70 en een Gstar advertentie van nu. De Jordache reclame en de advertentie van Gstar hebben een aantal overeenkomsten. Denim staat centraal op de foto, de modellen dragen namelijk allemaal kleding gemaakt van deze stof. Ook het minimalistische beeld valt op. Zowel op de eerste als op de tweede foto wordt geen gebruik gemaakt van felle kleuren en afleidende tekst. Het verschil tussen de twee is te zien aan de andere belichting. De reclame van Jordache is duidelijk gemaakt in een tijd waarin men een stuk minder goed was met belichting dan nu. Het andere verschil ligt bij de trends. De sigarettenpijp op de foto van Jordache is op dit moment totaal niet in de mode, terwijl de shorts die het meisje van Gstar draagt nu ontzettend trendy zijn.

* Vanuit Parijs had Kenzo, een ontwerper, grote invloed op het modebeeld. Hij introduceerde Tibetaanse klederdracht en maakte zeer wijde kleding populair.



Kenzo advertentie, 1973





Kenzo nu, gebaseerd op de 70s



*         Één van de meest opvallende trends van de jaren ’70 is tweedehands kleding. Voor het eerst in de geschiedenis werd het een trend om kleding te dragen die niet nieuw was. (Dit kwam door de invloed van de oliecrisis en de kennismaking van de westerse wereld met de Derde Wereld. )



*   printjes waren nog steeds heel populair, ook in het interieur vonden zij hun plek. In de jaren '60 waren de kleuren nog niet zo fel als in de jaren '70. De kleuren deden soms pijn aan je ogen, zo fel waren ze.



Printjes all over



Seventies interieur

Stromingen in de jaren ’70:



·         Disco: de discogroep de beegees was mateloos populair, hun nummer stayin’ alive is zelfs nog steeds bekend. De stijl van de disco is overdreven en groot en kleurrijk. Hieronder een sfeerimpressie.

De Beegees



·         Punk: hanenkammen, leren of afgescheurde broeken, alles kon als het maar rebels was.



afgescheurde mouwen en leren broeken



Punk ladies



Hebben jullie trouwens al door dat het bijna carnaval is? De disco- of de punkerlook zouden misschien wel iets voor jullie zijn. Als discoqueen zie je er fabulous uit en als punker loopt iedereen met een boog om je heen, het is maar waar je zin in hebt. Wat trek jij aan met carnaval? Let us know!

Natuurlijk hebben we ook vandaag een toetje, namelijk het nummer stayin' alive van de Beegees. (let even op het lange haar en de afgrijselijke, verschrikkelijke, oerlelijke kleding)











Ode aan de LBD

LBD van nu:
de eerste twee gezien bij Zara, de laatste twee bij Asos

De LBD (little black dress) is niet meer uit het leven (van de vrouw) weg te denken. Op elk feest te dragen: genoeg bewegingsvrijheid en stijlvol. De LBD is waarschijnlijk voor het eerst door de handen van Coco Chanel gemaakt (rond 1920). Zij ontwierp de jurk voor een groot publiek, betaalbaar en draagbaar voor iedereen. In 1926 verscheen er een korte, zwarte jurk van madamme Coco in Vogue. Vogue voorspelde toen dat de LBD zich zou ontpoppen tot 'a sort of uniform for all women of taste'. De jurk overleefde zelfs de crisis in de jaren '30. Kortom, genoeg redenen om in ons lijstje van 'ode aan de mode' terecht te komen! 

LBD in de jaren '60

Shop till you drop!

Het is zondagmiddag, buiten is het veel te veel graden onder nul. Voor deze situatie is er natuurlijk maar één oplossing: even lekker gluren op de site van Zara. Drie keer hoera voor de ontwerpers van dit modehuis want het is ze goed gelukt iets moois neer te zetten voor dit seizoen (althans, dat vinden wij). Vrolijke kleuren, veel printjes en mooie stoffen. Het wordt natuurlijk nog mooier dankzij Saskia de Brauw (Nederlands supermodel) die het gezicht van de campagne is. Hier even wat hoogtepuntjes...
   

Hoogtepunt van de dag, wat een schatje!

Wij krijgen spontane strandvisioenen van deze outfits (het is misschien even schrikken om weer eens blote benen te zien)! Hiernaast ook een broek (misschien op het eerste gezicht niet je van het maar als je het een kans geeft is het een topper, en voor maar 49,95), we wonen ten slotte in Nederland. Heb jij nog tips voor schoenen/hakken/sandalen/laarzen/you name it?

Who doesn't like Vogue?

Oké, het kan ook anders: speelgoed, kinderen...

Mode. Lifestyle. Beauty. Celebrities. Vogue has it all! Het is echter zo dat bijna elk modetijdschrift dit wel heeft. Maar waarom adoreren wij Vogue dan eigenlijk zo? Dat hebben wij onszelf ook afgevraagd. Als we aan Vogue denken zien we kleren, kleren en nog een kleren voor ons. Rennende redactieleden, designers in de weer met stof, flitsende fotografen en rokende modellen. Vogue leeft. 


Met Vogue is het begonnen. Het blad is het eerste modeblad ooit verkrijgbaar in de wereld. Vanaf het begin van de fashion industry zit Vogue er met haar neus bovenop. Deze twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Designers bepalen wat er in Vogue komt, Vogue bepaalt wat designers maken. Zo is het altijd gegaan, zo zal het altijd blijven. Het is geven en nemen voor deze partijen. Andere modebladen volgen vervolgens trouw de trends van de runway. Natuurlijk hebben bladen zoals Elle en W ook veel te vertellen maar Vogue is het alfamannetje, de leider van de kudde. 

mode en NY kunnen niet zonder elkaar

Een ander zeer aantrekkelijk puntje van Vogue is dat het tot stand komt in New York. Deze stad ademt 24/7 mode (helaas ademt deze stad ook 24/7 uitlaatgassen en andere onaantrekkelijke dingen maar dat vergeten we even). Designers als Donna Karan, Alexander McQueen, Chanel, Diane von Furstenberg en Stella McCartney ontwerpen in New York. Als je vanaf deze plek een tijdschrift mag maken zul je nooit gebrek aan inspiratie hebben. Als het blad na een lange reis over de oceaan uiteindelijk in jouw handen terecht komt is dat een gelukzalig momentje. 

Mode met een hoofdletter M in Vogue.
Illustratie van Piet Paris.

Uit onze blog (en dus eigenlijk ons profielwerkstuk) is duidelijk naar voren gekomen dat Vogue niet veel verkeerd kan doen. De vraag is dan natuurlijk hoe objectief wij zijn! Ondanks al onze mooie verhalen over covers, advertenties, trends etc. zijn wij er ons nog steeds bewust van dat het (maar) een tijdschrift is. Het is geen levensbehoefte. Toch kunnen wij verklaren waarom zo'n blad erg belangrijk is. Elke dag staan er weer miljoenen mensen voor hun klerenkast. De een hecht meer waarde aan zijn verschijning dan de ander maar het doel is hetzelfde: je voelt je er comfortabel bij en/of je kan laten zien wie je bent of zelfs wie je wil zijn. Als er dan een blad is dat je daarbij kan helpen of inspiratie geeft kun je dat toch zien als een toevoeging aan het leven. Nogmaals, voor de een is het veel belangrijker dan de ander. Of we objectief zijn? Ja, dat wel. We zouden echter het blad nooit af kunnen kraken. Elke dag werken duizenden mensen zich uit de naad om weer met nieuwe dingen te komen. Door deze mensen vinden miljoenen mensen weer inspiratie, inspiratie om hun leven nog mooier te maken!


Hopelijk hebben we jullie nu duidelijk kunnen maken waarom we Vogue zo gi-ga-geweldig vinden. We gaan natuurlijk nog lekker door met bloggen, ben maar niet bang dat dit een soort afscheidstoespraak was.